รีวิวหนังBoxing Sangkranสงกรานต์ แสบสะท้านโลกันต์

มาพบกับผมและการรีวิวหนังสุดมัน สุดฮาเรื่องBoxing Sangkranสงกรานต์ แสบสะท้านโลกันต์ นับว่า สงกรานต์ แสบสะท้านโลกันต์ เป็นผลงานการกำกับภาพยนตร์เรื่องแรกในปีนี้ของผู้กำกับ พชร์ อานนท์ หลังจากปลายปีที่แล้วส่ง หอแต๋วแตก แหกต่อไม่รอแล้วนะ (2018) ที่คาดว่าจะเป็นการปิดฉากแฟรนไชน์ภาพยนตร์ ซึ่งได้กระแสตอบรับจากแฟนหนังขาประจำค่อนข้างดีทีเดียว แม้ดีกรีความฮาจะลดลงไปบ้าง แต่ก็ยังเป็นที่นิยม และ ถูกพูดถึงมากที่สุดอีกเรื่องหนึ่ง

งานนี้ผู้กำกับร้อยล้านก็ยังไม่หยุดพัก สานต่อโปรเจกต์สร้างความฮากับ สงกรานต์ แสบสะท้านโลกันต์ ตามมาติดๆ โดยคราวนี้ได้ดาวตลกฮาลำดับต้นๆ ของวงการจากทีมบริษัทฮาไม่จำกัด ไม่ว่าจะเป็น น้าค่อม ชวนชื่น, ตั๊ก บริบูรณ์, บอล เชิญยิ้ม, โรเบิร์ต สายควัน รวมไปนางเอกสาว พิ้งกี้ สาวิกา สองหนุ่มหล่อหน้าใส นิก คุณาธิป และ ยอร์ช ยงศิลป์

ซึ่งทั้งหมดนี้ล้วนแล้วแต่มาเป็นตัวละครหลัก และ ช่วยสร้างสีสันใหม่ๆ จากตัวอย่างแรกก็พอจะทราบแนวทางการดำเนินเรื่องว่าจะไปในทิศทางใดบ้าง จะออกมาฮาถูกใจแฟนๆ แค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับรสนิยมของแต่ละบุคคลไป ดูหนังใหม่

รีวิวหนังBoxing Sangkranสงกรานต์ แสบสะท้านโลกันต์ เนื้อเรื่อง/เรื่องย่อ

หลัง สมจริง จงจ้องหอย (สมจิตร จงจอหอ) นักมวยค่ายตัวเองต้องปราชัย เสือ ส. วาเลนไทน์ (น้าค่อม ชวนชื่น) เจ้าของค่ายมวยก็ดูจะหมดหวังกับการปั้นใครขึ้นมาแทน ยิ่งความแค้นทำให้พลั้งปากท้าส่งนักมวยไปต่อยกับค่ายของศัตรู (ตั๊ก บริบูรณ์) จนต้องปั้นนักมวยรายใหม่ขึ้นมา แต่จะเอาไอ้แหว่ง (บอล เชิญยิ้ม) เหยิน (นุ้ย เชิญยิ้ม) ก็ดูสิ้นหวัง

หรือ จะเป็นสองลูกชายสุดหล่ออย่าง ปีใหม่ (ยอร์ช ยงศิลป์) หรือ ลอยกระทง (นิก คุณาธิป) ก็ดูจะไม่เอาในทางมวยเสียเลย คงเหลือแต่ สงกรานต์ (โรเบิร์ต สายควัน) ลูกชายที่เคยถูกจับในวันบวช เป็นความหวังสุดท้าย แต่จะได้ชัยชนะ หรือไม่คงต้องลุ้นกันเหนื่อยหน่อย

แล้วก็มาถึง สงกรานต์ แสบสะท้านโลกันต์ กับเรื่องราวของเจ้าของค่ายมวยที่นำแสดงโดย น้าค่อม ชวนชื่น ที่ต้องหาคนมาแข่งมวยเพื่อต่อลมหายใจค่ายให้อยู่ต่อได้ หลังจากที่ลูกชายนักมวยเพียงคนเดียวของค่ายได้แพ้ยับให้กับเสี่ยค่ายมวยคู่แข่งที่รับบทโดย ตั๊ก บริบูรณ์ ดูหนังฟรี

แค่ชื่อของ ค่อม ชวนชื่น กับ ตั๊ก บริบูรณ์ ก็ช่วยการันตีความฮาได้ในระดับหนึ่งแล้วล่ะ ยิ่งพ่วงตามมาด้วย นุ้ย เชิญยิ้ม บอล เชิญยิ้ม และ โรเบิร์ต สายควัน ที่กระแสกำลังมา พร้อมกับนักแสดงเจ้าประจำของมุกตลกทำนองนี้อีกหลายคน เช่น สมจิตร ผัดไท หยอง ลูกหยี สุเทพ สีใส และ ดาว ขำมิน ด้วยแล้วเนี่ยมันต้องฮายกกำลังแน่ๆ

คือถ้าอยู่ในรายการเล่นตลกโปกฮาพาอารมณ์ดีตามทีวี หรือ ช่องยูทูบแล้ว ดาราตลกชั้นนำของไทยเหล่านี้ไม่น่าจะทำให้คนดูกลุ่มเป้าหมายผิดหวัง อย่างน้อยก็ต้องฮาเหมือนที่นั่งดูทีวีอยู่ที่บ้าน ดูยูทูบผ่านมือถือบนรถเมล์รถไฟฟ้าหลังเลิกงานกลับบ้านฆ่าเวลาการคมนาคมอันสาหัสของกรุงเทพฯ แบบนั้นน่ะไม่ทำให้ผิดหวังแน่ๆ

แต่พอเป็นหนังที่ต้องซื้อตั๋วเข้าไปดู และ ภายใน 2 ชั่วโมงในโรงหนังมันก็มีต้นทุนที่แพงกว่าค่าไฟทีวี หรือ ค่าเน็ตมือถือ การเลือกดูหนังโรงที่มุ่งแต่เล่นมุกกลุ่มนี้เลยเป็นความเสี่ยงอย่างที่สุดถ้าหวังผลว่ามันจะเป็นหนังที่มีเรื่องมีราวให้จับต้องได้จริงจัง และ ถึงจะคาดหวังแค่ในมุมของความตลกมันก็ยังเสี่ยงในระดับปัจเจกของแต่ละบุคคลอยู่ดีในเรื่องมุกเรื่องความตลกที่มันเป็นเรื่องรสนิยมส่วนตัวจริงๆ ดูหนังใหม่

ความรู้สึกหลังดูหนัง Boxing Sangkranสงกรานต์ แสบสะท้านโลกันต์

ส่วนตัวแล้วกับหนังประเภทนี้ไม่ว่าจากค่ายไหน หรือ ใครกำกับก็จะมีทั้งที่ชอบบ้าง สนุกร่วมบ้าง น่าเบื่อบ้าง และ ก็มีที่ไม่ชอบใจบ้างเวลาเห็นหนังที่มันเละเทะ เห็นความหละหลวมไม่ใส่ใจในการสร้างสรรค์อย่างชัดเจน จนรู้สึกเสียดายโอกาสสำหรับคนอื่นๆ ที่ทำได้ดี  และ ตั้งใจทำมันให้ดีได้มากกว่านี้

และ บางครั้งก็รู้สึกโกรธแทนคนที่พยายามแล้วพยายามอีกเพื่อให้ได้ทำหนังดีๆ สักเรื่อง แต่โอกาสมันไปอยู่ในมือของคนที่ทำหนังออกมาส่งๆ ซึ่งต้องพูดตรงๆ ว่ารู้สึกอย่างนั้นกับหนังของ พจน์ อานนท์ และ คนทำหนังไทยอื่นๆ อยู่หลายเรื่อง ในปีนี้ก็อย่างเช่น รักไม่เป็นภาษา (ทีมไข่กวน | 2019) และ สิ้นสามต่อน (บั้งไฟทีม | 2019) ไม่ว่าจะตั้งใจทำออกมาให้ดีแล้วขนาดไหนก็ตาม

แต่ สงกรานต์ แสบสะท้านโลกันต์ ไม่มีความเละเทะให้เห็นเท่าไหร่แฮะ อาจเป็นเพราะเข้าไปนั่งดูด้วยสายตาที่จำกัดความว่ามันเป็นหนังต่อมุกไม่เอาเรื่องราวอะไร และ มองข้ามเรื่องของความใส่ใจต่อตัวบทไปแล้ว แต่ความไม่เละเทะก็ไม่ได้ทำให้หนังสนุก หรือ เป็นที่น่าจดจำนะ กลายเป็นความเรื่อยๆ เฉื่อยๆ ขำบ้างเบื่อบ้างเสียมากกว่า

สายตาส่วนหนึ่งก็หลบไปมองที่งานสร้างที่เลือกสถานที่ถ่ายทำได้น่าดู และ การถ่ายภาพที่หลายช็อตหลายฉากจัดว่าไม่ขี้เหร่ ถึงจะไม่ได้ถึงขั้นพิถีพิถันออกแบบให้ขับเน้นเรื่องราว แต่ก็ไม่ได้แตกพร่าน่าเกลียดอย่างช็อตโดรน หรือ ช็อตกลางคืนแตกๆ มัวๆ ที่หนังไทยหลายเรื่องถ่ายลวกๆ มาใช้ ซึ่งเท่าที่สังเกตดูหนังเรื่องนี้ค่อนข้างใส่ใจไม่ปล่อยผ่าน ดูหนังฟรี

ถ้าแบ่งให้อยู่ในประเภทหนังรวมมุกตลกคาเฟ่ หนังเรื่องนี้ก็พอที่จะตามตูดไปวัดไปวาท่ามกลางหนังในกลุ่มเดียวกันได้ คือดีมากแล้วที่พอได้ดูหนังก็ไม่ได้สร้างความน่าหงุดหงิดใจอะไร ไม่ผิดหวังก็เพราะไม่ได้คาดหวัง ถึงหนังจะให้พื้นที่เล่นมุกมากกว่าจะเล่าเรื่องราวของตัวละครมากไปหน่อยจนหลายครั้งน่าเบื่อ แต่ก็ไม่มีจุดที่ไม่ชอบใจชัดๆ เหมือนหนังเรื่องก่อนหน้านี้ของพจน์อย่าง หอแต๋วแตก แหกต่อไม่รอแล้วนะ (2018) ที่ส่วนตัวแล้วไม่ชอบความเละเทะเลย ถึงจะมีหลายอิลิเมนต์ความคัลท์ที่ชอบอยู่

จริงๆ ก็ชอบหนังอย่าง หอแต๋วแตก (2007) กับ โป๊ะแตก (เพ็ชรทาย วงษ์คำเหลา | 2010) นะ มันบ้าบอบันเทิงดี แต่บางทีถ้าเข้าไปดูหนังพวกนี้แล้วไม่ตลกเราอาจจะหลับใส่ได้แบบไม่เสียดายความคาดหวังอะไรไปมากกว่าการเสียดายเงิน ไม่ต้องรอดูให้จบเพื่อเอาเนื้อหนังไปชวนเพื่อนถกถึงประเด็นนั้นมุมมองนี้กันต่อ เพราะ หนังมันไม่ค่อยจะมีให้ หรือ หลายครั้งคนทำจะปกป้องตัวเองว่ากูใส่ประเด็นดีๆ ในหนัง และ พยายามจะยื่นให้แล้วนะเว้ย ทำไมไม่เห็นกันบ้างวะ ก็เพราะเมื่อเล่าออกมาด้วยท่าทีที่ดูไม่จริงจังกับประเด็นอะไรทั้งนั้น คนดูก็ไม่พร้อมที่จะซีเรียสตามเรื่องตามราวได้ ดูรีวิวหนังสุดมันได้ที่นี่

หรือ อันที่จริง หากลองสังเกตดีๆ เราจะพบว่าพี่พชร์ ได้ใช้หนังตัวเองเพื่อประเมินคุณค่างานในอดีตตัวเองใหม่ ทั้งวงดนตรีจาก สมอลรูกูแนว มุกพระจากหนังชุดหลวงพี่แจ๊ส  เหล่าคนดังอินเตอร์เน็ตที่เคยเชิญมาเล่น หรือกระทั่งการนำเซ็กส์ แอพพีล ผู้หญิงอย่างการโชว์นม จาก ไฉไล มานำเสนอใหม่ ซึ่งในมุมหนึ่งก็ถือเป็น แอนโธโลจี เล็กๆของตัวเองที่จะได้ใช้หนังตัวเองมา

พูดถึงหนังต่างๆในประวัติการทำงานอีกครั้ง ซึ่งอย่ากล่าวหาว่า พี่พชร์ มุกตัน คิดอะไรไม่ออกเด็ดขาด เพราะมันมีทฤษฎีโพสต์โมเดิร์นที่เป็นการนำของเก่ามาตีความใหม่ ประเมินค่าใหม่ นำเสนอใหม่ รองรับอีกที แต่เมื่อเป็น พชร์ อานนท์ มันก็อาจถูกตั้งชื่อใหม่เป็น พชร์ โมเดิร์น ซึ่งต่อไปโลกอาจจะต้องจำใจยอมรับเข้าสักวัน

ปิดท้ายรีวิวฉบับนี้ ใครกังวลว่าหนังจะมีคำพูดไม่เหมาะสม พูดจาทะลึ่งตึงตังรึเปล่า ก็ขอบอกเลยว่า เพียบครับ! ถือเป็นการสร้างภูมิคุ้มกันให้ลูกๆแล้วกันนะครับ หากจะพกพาเด็กเล็กไปดู โดยไม่สนว่าหนังมันได้เรต น. 15+ น่ะครับ และ ท้ายสุดนี้ผมขอแสดงความบริสุทธิใจ ว่าค่ายหนังไม่ได้จ้างผมมาเขียนเชียร์หนังเรื่องนี้จริงๆแต่ด้วยคุณค่าของมันก็ต้องบอกว่า สงกรานต์ปีนี้ เล่นน้ำสนุกกว่านะครับ